Amstaffy

Trochę o rasie American
Staffordshire Terrier




Mój przyjaciel.....   Psie pogryzienia

Inne nazwy tej rasy
psów: Amerykański staffordshire terier, amstaf, AST 

 Pochodzenie
rasy i data powstania
USA,
XIX w.n.e.
Przeznaczenie Pierwotnie
walki psów ale również do ochrony dobytku, polowania, chwytania
pół-dzikiego bydła czy świń oraz tępienia gryzoni. Obecnie jest
uznanym psem towarzyszącym i obrończym  
Wielkość
miotu
5
- 10 szczeniąt

Długość życia
Średnio
12 lat
Wzrost
Pies: 43 - 48
cm.
Suka: 41 - 46 cm.
Waga
Pies: średnio
27 - 40 kg. choć zdarza się nawet 50 kg w przypadku dobrego,
wybieganego amstaffa.
Suka: 25 - 33 kg.
Wymagania Nie
jest to pies dla początkujących włąścicieli. Wymagany jest doświadczony
świadomyprzewodnik. Należy pamiętać, że odwaga i zaciętość amstafa
w walce jest wręcz przysłowiowa
. Krótka sierść jest łatwa w
pielęgnacji, ale konieczna jest duża ilość ruchu
 Stosunek
do dzieci
Amstaff uwielbia dzieci i
może bawić się z nimi bez końca. 
 Stosunek
do obcych
Jest zazwyczaj przyjaźnie
nastawiony do wszystkich ludzi
 Stosunek
do psów
American Staffordshire
Terrier posiada naturalny, silny instynkt do walki z innymi psami,
szczególnie tej samej płci.
 Należy pamiętać, że amstaff, który
nie będzie miał okazji poznać innych psów, gdy jest jeszcze
mały, stanowi śmiertelne wręcz
niebezpieczeństwo dla innych czworonogów spoza kręgu jego
rodziny.
 Stosunek
do innych zwierząt
Pies ten generalnie dobrze
współżyje ze zwierzętami, z którymi się wychował, ale
należy zachować szczególną ostrożność, jeżeli chodzi o zwierzęta
spoza jego stada.
Może
wręcz polować na koty i inne małe zwierzęta.

Wrażenie
ogólne

American Staffordshire
Terrier jest psem średniej wielkości, żywo reagującym na otoczenie. Jak
na swoje wymiary pies ten powinien sprawiać wrażenie wyjątkowo silnego.
Jest proporcjonalnie zbudowany, dobrze umięśniony, a przy tym elegancki
i zwinny. Zwarty i krępy, ale nie wysokonożny, lub lekkiej
konstrukcji.. Ma szeroką, potężną głowę, średniej długości kufę i
bardzo silne szczęki, z łatwością łamiące najgrubsze nawet kości.
Amstaff posiada szeroką i głęboką klatkę piersiową oraz muskularny zad.
Jego odwaga i zaciętość w walce jest wręcz przysłowiowa.
American Staffordshire
Terrier jest generalnie nieco cięższy, o większej głowie i grubszej
kości niż jego "brat" American Pit Bull Terrier.

Szata

Sierść
krótka, błyszcząca, ściśle przylegająca do ciała i twarda w
dotyku,.

Maść

Każda maść jednolita
lub łaciata jest dopuszczalna. Niepożądana jest

jednak
czarna podpalana, czekoladowa i biała, jeśli biel obejmuje ponad 80 %

powierzchni
ciała

Historia rasy

W
wyniku skrzyżowania na początku XIX w. w Anglii buldoga i kilku ras
terierów, powstał aktywny, muskularny i bardzo wojowniczy z
natury Staffordshire Bull Terrier. Gdy sprowadzono tego psa do USA,
amerykańscy hodowcy, zwiększyli jego masę i uczynili go wyższym, o
jeszcze bardziej potężnej głowie. W ten sposób powstał American
Pit Bull Terrier ( w skrócie APBT lub pitbull), większy i
cięższy od swojego brytyjskiego kuzyna.Bardzo popularny w USA pitbul
jest bezspornie kojarzony z krwawymi walkami psów,
których był on niekwestionowanym bohaterem, dzięki wrodzonej
nieustępliwości, zwinności i sile. Był on również używany przez
amerykańskich farmerów do ochrony swojego dobytku, polowania,
chwytania pół-dzikiego bydła czy świń, tępienia gryzoni oraz
jako pies towarzyszący. Rasa została zarejestrowana przez UKC w 1898 r.

Po
wprowadzeniu w 1900 r. zakazu organizowania w USA walk psów,
grupa hodowców American Pit Bull Terriera postanowiła odciąć się
od mrocznej przeszłości rasy i mieć możliwość wystawiania swoich
psów pod auspicjami AKC (związek kynologiczny nietolerujący walk
psów i uznawany przez FCI). W ten sposób powstała druga,
bliźniacza rasa - American Staffordshire Terrier. Została ona
zarejestrowana przez AKC w 1936 r., podczas gdy American Pit Bull
Terrier pozostał "pod skrzydłami" UKC, organizacji "przymykającej oko"
na odbywające się wciąż nielegalnie walki psów.

Pomimo
faktu, że American Pit Bull Terrier i American Staffordshire Terrier są
przedstawiane jako dwie osobne rasy, i że są pomiędzy nimi
różnice w wyglądzie (i tak stosunkowo nieduże, w stosunku do
różnic w wyglądzie poszczególnych egzemplarzy tosa inu
czy buldoga amerykańskiego) to należy przyjąć, że jest to ten sam pies,
tylko pod różnymi nazwami i w nieco innym typie. AKC traktuje
American Staffordshire Terriera jako oddzielną rasę od American Pit
Bull Terriera, podczas gdy UKC zarejestruje oba psy jako American Pit
Bull Terier. Czyli każdy amstaf może być pitbulem, ale pitbul nie może
być amstafem. Ponadto często następują krzyżówki pomiędzy obiema
"rasami". Należy podkreślić jednak, że standardy dotyczące amstafa są
znacznie bardziej sprecyzowane, niż w przypadku pitbula, który
np. może ważyć od 10 (!) do 50 kg.

Osobną
kwestią jest fakt, iż jest praktycznie niemożliwe posiadanie
w Polsce rodowodowego American Pit Bull Terriera. UKC nie jest uznawana
przez FCI, do której należy Polski Związek Kynologiczny i nie ma
możliwości uzyskać rodowodu dla szczeniąt. W praktyce jedyną
możliwością posiadania w Polsce pitbulla jest import z USA.

American
Staffordshire Terier jest dziś głównie używany jako pies obronny
i towarzyszący
.


Temperament

Żadne inne rasy psów
nie wywołują więcej emocji niż American Staffordshire Terrier wraz ze
swoim starszym "bratem" - American Pit Bull Terrierem. Często są one
przedstawiane jako nienawidzące ludzi, atakujące ich bez powodu, "złe"
i agresywne w wobec każdej osoby oraz oczywiście masowo mordujące
każdego napotkanego czworonoga. Ciężko jest walczyć z tymi niezwykle
krzywdzącymi mitami i błędnymi ocenami temperamentu obu tych ras,
niemniej jednak postaramy się te krzywdzące opinie obalić.


American Staffordshire
Terrier z całą pewnością nie pała nienawiścią do człowieka. Pies ten
posiada silną, wrodzoną agresję, ale skierowaną przeciwko innym psom i
zwierzętom, a nie ludziom. Co więcej, dobrze wychowany i poddany
intensywnemu procesowi socjalizacji amstaff potrafi być przyjaźnie
nastawiony nawet do innych psów. American Staffordshire Terrier
jest miłym, przyjaznym, inteligentnym, ale także twardym i niezwykle
odważnym psem.


Jego niezwykła wierność,
czułość i oddanie wobec wszystkich członków swojej ludzkiej
rodziny sprawiła, że jest jednym z najpopularniejszych psów
domowych w USA. Amstaf uwielbia dzieci i może bawić się z nimi bez
końca. Jest ponadto bardzo tolerancyjny w zabawie z nimi. Posiada
bardzo wysoki próg odporności na ból i po prostu nie
zareaguje na natarczywe zachowanie dziecka, np. pociągnięcie za ogon.
Zmęczony natarczywością małego intruza, amstaff po prostu odejdzie. Tak
jak w przypadku każdej rasy, nie należy zostawiać go jednak samego z
dziećmi spoza kręgu jego rodziny.


American Staffordshire
Terrier jest psem bardzo cichym, nieszczekającym zbyt często. Tak jak
wszystkie teriery nie jest, więc idealnym stróżem. Jest, co
prawda bardzo czujny, ale nie będzie zawsze szczekał na widok intruza i
w połączeniu ze swoim brakiem nieumotywowanej agresji do człowieka,
może nie zaatakować włamywacza.
Amstaf wspaniale sprawdza się
za to jako pies obronny. Jest zazwyczaj przyjaźnie nastawiony do obcych
ludzi, ale posiada niesamowitą zdolność oceny, czy sytuacja wymaga jego
interwencji. W przypadku jakiegokolwiek zagrożenia swoich
opiekunów, American Staffordshire Terrierbłyskawicznie
wyeliminuje napastnika z dalszej walki.


Pies ten generalnie dobrze
współżyje ze zwierzętami, z którymi się wychował, ale
należy zachować szczególną ostrożność, jeżeli chodzi o zwierzęta
spoza jego stada. American Staffordshire Terrier posiada naturalny,
silny instynkt do walki z innymi psami, szczególnie tej samej
płci. Zarówno w przeszłości, jak i niestety obecnie amstaf wraz
pitbulem niepodzielnie panują podczas organizowanych nielegalnie walk
psów. Należy zachować szczególną ostrożność i unikać
spuszczania psa w miejscach publicznych, o ile nasz pupil nie darzy
nadmierną sympatią innych czworonogów. Krew teriera może
również dać znać o sobie i nasz pies może wręcz polować na koty
i inne małe zwierzęta.

Problemy
zdrowotne

Chociaż American
Staffordshire Terrier jest zdrowym, twardym i stosunkowo rzadko
chorującym zwierzęciem, ważna jest świadomość o ewentualnych chorobach,
które czasem przytrafiają się tej rasie psów.
Najważniejszym problemem jest dysplazja stawu biodrowego, oraz czasem
łokciowego, często dotykająca duże i ciężkie psy. Pojawia się, gdy kość
udowa nie jest odpowiednio dopasowana do torebki stawowej, powodując
ból i problemy ze wstawaniem i chodzeniem. Może doprowadzić do
poważnych problemów, gdy pies będzie już stary. Ważne jest
odpowiednio wczesne wykrycie choroby, gdyż w miarę prosty zabieg
chirurgiczny, oszczędzi naszemu pupilowi wiele cierpień "na starość".

Bardzo rzadko pojawia się
zaćma, choroba oczu prowadząca do zmętnienia soczewki, która
jest jedną z przyczyn ślepoty. Wśród psów tej rasy
zdarzają się także wady serca oraz nowotwory.


Pielęgnacja

Amstaf nie wymaga wielu
zabiegów pielęgnacyjnych. W zupełności wystarczy cotygodniowe
szczotkowanie, dające w konsekwencji właściwy połysk sierści oraz
które stanowi doskonały masaż skóry. Kąpiel ograniczamy
do niezbędnego minimum, pamiętając o dokładnym spłukaniu odpowiedniego
szamponu i wytarciu całego ciała. Okresowo czyścimy oczy, uszy i zęby,
a także przycinamy pazury, jeżeli pies nie biega po twardym podłożu.

Idealny
dom

Jak wiele innych ras,
American Staffordshire Terrier będzie całkiem zadowolony mieszkając w
bloku czy małym domu, o ile będzie miał okazję do częstych ćwiczeń.
Jest stosunkowo aktywny wewnątrz i może obejść się bez dużej działki. Z
powodu dość krótkiej sierści i delikatnej skóry, Amstaf
będzie szczęśliwszy mieszkając w cieplejszym klimacie.


Ćwiczenia

American Staffordshire
Terrier wymaga dużej ilości ćwiczeń. Jest bardzo aktywny na zewnątrz.
Lubi biegać, pływać czy wręcz godzinami przynosić rzucaną mu piłkę. To
urodzony biegacz zdolny towarzyszyć swojemu panu w bieganiu czy jeździe
na rowerze. Oczywiście nic nie zastąpi codziennych spacerów z
psem, podczas których nasz pupil będzie poznawał innych ludzi,
zwierzęta i miejsca.


Wychowanie

American Staffordshire
Terrier szybko się uczy, ale posiada bardzo silny charakter i jest psem
dosyć upartym. Jest bardzo inteligentny, ale po prostu sam decyduje, co
chce robić. Konsekwentny trening od szczeniaka jest najlepszym
rozwiązaniem. Bardzo ważna jest wczesna socjalizacja młodego psa, aby
zaakceptował inne zwierzęta, gdy stanie się dorosły. Należy pamiętać,
że amstaf, który nie będzie miał okazji poznać innych
psów, gdy jest jeszcze mały, stanowi śmiertelne wręcz
niebezpieczeństwo dla innych czworonogów spoza kręgu jego
rodziny. Socjalizacja powinna zacząć się wcześnie przez zapoznawanie
szczeniaka z innymi psami, obcymi ludźmi i nowymi sytuacjami. Pomoże to
naszemu pupilowi stać się miłym, przyjaźnie nastawionym do otoczenia
psem.